استرس در کودکان چگونه است

استرس دوران کودکی می تواند در هر شرایطی وجود داشته باشد که نیاز به تطبیق یا تغییر کودک داشته باشد. استرس ممکن است ناشی از تغییرات مثبت، مانند شروع یک فعالیت جدید باشد، اما معمولاً با تغییرات منفی مانند بیماری یا مرگ در خانواده مرتبط است.

شما می توانید با یادگیری تشخیص علائم استرس و آموزش روش های سالم مقابله با آن به کودک خود کمک کنید.
اطلاعات

استرس ممکن است پاسخی به یک تغییر منفی در زندگی کودک باشد. در مقادیر کم، استرس می تواند خوب باشد. اما استرس بیش از حد می تواند بر نحوه تفکر، رفتار و احساس کودک تأثیر بگذارد.

کودکان یاد می گیرند که چگونه در هنگام رشد و تکامل به استرس واکنش نشان دهند. بسیاری از رویدادهای استرس زا که یک بزرگسال می تواند مدیریت کند باعث ایجاد استرس در کودک می شود. در نتیجه، حتی تغییرات کوچک می تواند بر احساس امنیت و امنیت کودک تأثیر بگذارد.

درد، آسیب، بیماری و سایر تغییرات عوامل استرس زا برای کودکان هستند. عوامل استرس زا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    نگرانی در مورد تکالیف مدرسه یا نمرات
    تقلب در مسئولیت‌هایی مانند مدرسه و کار یا ورزش
    مشکلات با دوستان، قلدری، یا فشار گروه همسالان
    تغییر مدرسه، جابجایی، یا رسیدگی به مشکلات مسکن یا بی خانمانی
    داشتن افکار منفی در مورد خود
    گذر از تغییرات بدن، هم در پسران و هم در دختران
    دیدن والدینی که طلاق یا جدایی را پشت سر می گذارند
    مشکلات مالی در خانواده
    زندگی در خانه یا محله ناامن

علائم استرس حل نشده در کودکان

کودکان ممکن است تشخیص ندهند که استرس دارند. علائم جدید یا بدتر ممکن است والدین را به وجود افزایش سطح استرس مشکوک کند.

علائم فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

    کاهش اشتها، تغییرات دیگر در عادات غذایی
    سردرد
    شب ادراری جدید یا مکرر
    کابوس ها
    اختلالات خواب
    ناراحتی معده یا درد مبهم معده
    سایر علائم فیزیکی بدون بیماری جسمی

علائم عاطفی یا رفتاری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    اضطراب، نگرانی
    قادر به آرامش نیست
    ترس های جدید یا تکرار شونده (ترس از تاریکی، ترس از تنهایی، ترس از غریبه ها)
    چسبیده، نمی‌خواهد تو را از چشم دور کند
    عصبانیت، گریه، ناله
    قادر به کنترل احساسات نیست
    رفتار پرخاشگرانه یا سرسختانه
    بازگشت به رفتارهایی که در سنین پایین تر وجود دارد
    نمی خواهد در فعالیت های خانوادگی یا مدرسه شرکت کند

چگونه والدین می توانند کمک کنند

والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا به روش های سالم به استرس پاسخ دهند. در زیر چند نکته وجود دارد:

    خانه ای امن، مطمئن و قابل اعتماد ارائه دهید.
    روال های خانوادگی می تواند آرامش بخش باشد. صرف یک شام خانوادگی یا شب فیلم می تواند به کاهش استرس یا جلوگیری از آن کمک کند.
    الگو باشید. کودک به شما به عنوان الگویی برای رفتار سالم نگاه می کند. تمام تلاش خود را بکنید تا استرس خود را تحت کنترل داشته باشید و آن را به روش های سالم مدیریت کنید.
    مراقب برنامه های تلویزیونی، کتاب ها و بازی هایی باشید که کودکان خردسال تماشا می کنند، می خوانند و بازی می کنند. پخش اخبار و نمایش ها یا بازی های خشونت آمیز می تواند ترس و اضطراب ایجاد کند.
    فرزند خود را از تغییرات پیش بینی شده مانند شغل یا جابجایی آگاه کنید.
    زمانی آرام و آرام را با فرزندان خود بگذرانید.
    گوش دادن را یاد بگیر بدون اینکه انتقادی داشته باشید یا سعی کنید فورا مشکل را حل کنید به صحبت های کودک خود گوش دهید. در عوض با فرزندتان کار کنید تا به او کمک کنید تا آنچه را که برای او ناراحت کننده است را بفهمد و حل کند.
    احساس ارزشمندی فرزندتان را تقویت کنید. از تشویق و محبت استفاده کنید. از پاداش استفاده کنید نه تنبیه. سعی کنید فرزندتان را در فعالیت هایی مشارکت دهید که بتواند در آنها موفق شود.
    به کودک فرصت دهید تا انتخاب کند و در زندگی خود کنترل داشته باشد. هر چه کودک شما بیشتر احساس کند که کنترل یک موقعیت را در اختیار دارد، پاسخ او به استرس بهتر خواهد بود.
    فعالیت بدنی را تشویق کنید.
    علائم استرس حل نشده در فرزندتان را بشناسید.
    هنگامی که علائم استرس کاهش نمی یابد یا از بین نمی رود، از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، مشاور یا درمانگر کمک بگیرید.

چه زمانی باید با پزشک تماس گرفت

اگر فرزند شما:

    گوشه گیر، ناراضی تر یا افسرده می شود
    مشکلاتی در مدرسه یا تعامل با دوستان یا خانواده دارد
    قادر به کنترل رفتار یا عصبانیت خود نیست