بهترین روش های یادگیری روانشناسی بالینی

یادگیری روانشناسی بالینی نیازمند ترکیبی از مطالعه نظری و تجربه عملی است. در زیر بهترین روش‌های یادگیری روانشناسی بالینی را بررسی می‌کنیم:

1. مطالعه کتب و منابع علمی: شروع به مطالعه کتب و منابع مربوط به روانشناسی بالینی کنید. این منابع می‌توانند شامل کتب درسی، کتاب‌های تخصصی، مقالات علمی و نشریات تخصصی در زمینه روانشناسی بالینی باشند. با مطالعه این منابع، مفاهیم اساسی و مهارت‌های عملی را درک کنید.

2. مشاهده و مداخله در جلسات درمانی: یک راه مؤثر برای یادگیری روانشناسی بالینی، مشاهده و مشارکت در جلسات درمانی است. برخی روانشناس‌ها اجازه می‌دهند که دانشجویان روانشناسی یا فرد عمومی در جلسات درمانی حضور داشته باشند تا بتوانند روش‌ها و تکنیک‌های مورد استفاده را به صورت زنده مشاهده کنند.

3. کار با مربی یا استاد: دریافت راهنمایی و کمک از یک مربی یا استاد مجرب در زمینه روانشناسی بالینی می‌تواند بسیار مفید باشد. این فرد می‌تواند شما را در طول مسیر یادگیری همراهی کند و راهنمایی‌های عملی و تجربی را ارائه دهد.

4. پروژه‌های عملی: شرکت در پروژه‌های عملی مرتبط با روانشناسی بالینی می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌ها و تکنیک‌های عملی را در عمل تجربه کنید. این می‌تواند شامل مطالعه موردی، مشاهده و ثبت مشاهدات، مشارکت در جلسات درمانی تحت نظارت و یا انجام تمرین‌های عملی مرتبط با روانشناسی بالینی باشد.

5. تمرین عملی: خودآزمایی و تمرین عملی از راه‌های بهتری برای یادگیری روانشناسی بالینی است. مثلاً می‌توانید به شبیه‌سازی نقش‌ها پرداخته و نقش روانشناس و مشتری را بازی کنید. این تمرین‌ها به شما کمک می‌کنند تا مهارت‌های ارتباطی، تحلیل و تفسیر را تقویت کنید.

6. گروه‌های مطالای دانشجویی: شرکت در گروه‌های مطالعه و تحقیق در روانشناسی بالینی می‌تواند به شما امکان مشارکت در گفتگوها، بحث‌ها و تبادل تجربیات با سایر دانشجویان و اساتید را بدهد. این گروه‌ها می‌توانند فرصتی خوب برای یادگیری از دیدگاه‌های متنوع و انتقال مهارت‌های عملی باشند.

7. تجربه کاربردی: برای تمرین و تقویت مهارت‌های روانشناسی بالینی، می‌توانید تجربه کاربردی در محیط‌های کاربردی مانند بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و مراکز روانشناسی کسب کنید. این تجربه می‌تواند شامل کار با مراجعان و انجام ارزیابی‌ها، تشخیص‌ها و مداخله‌های درمانی در محیط واقعی باشد.

8. مراجعه به کنفرانس‌ها و سمینارها: شرکت در کنفرانس‌ها و سمینارهای مرتبط با روانشناسی بالینی می‌تواند به شما امکان ملاقات با اساتید و متخصصان برجسته، شنیدن ارائه‌های تازه و به‌روز، و برقراری ارتباط با همکاران حرفه‌ای را بدهد.

9. تحلیل مطالعه موردی: مطالعه و تحلیل مطالعه موردی‌های واقعی در زمینه روانشناسی بالینی را پیشنهاد می‌کنیم. این مطالعات می‌توانند به شما نمونه‌هایی از مسائل و چالش‌های واقعی را ارائه دهند و روش‌های درمانی و مداخله‌های موثر را بررسی کنید.

10. مراقبت از خود: نهایتاً، حفظ سلامت روانی خود و پیگیری آخرین روندها و تحقیقات در زمینه روانشناسی بالینی بسیار مهم است. با خواندن مقالات و مطالعات علمی جدید، شرکت در دوره‌های آموزشی مداوم و مراقبت از خود به عنوان یک روانشناس، به روز باشید و مهارت‌های خود را تقویت کنید.

توجه داشته باشید که روانشناسی بالینی یک حوزه پویا و پیچیده است و یادگیری آن نیازمند زمان، تلاش و تمرین است. همچنین، دریافت مدرک تخصصی و گواهی‌های معتبر در زمینه روانشناسی بالینی نیز توص

تو تهران از همه روانشناسا کی بهتره

اگر به دنبال مشاور در غرب تهران، ایران هستید، گزینه های مختلفی برای شما وجود دارد. برخی از مکان هایی که می توانید به دنبال روانشناس باشید عبارتند از:

بیمارستان‌ها: بسیاری از بیمارستان‌های تهران دارای کلینیک‌های سلامت روان هستند که خدمات روان‌شناختی از جمله درمان فردی و گروهی ارائه می‌دهند.

کلینیک های خصوصی: کلینیک های خصوصی زیادی در تهران وجود دارند که خدمات روانشناختی از جمله درمان فردی و گروهی و همچنین ارزیابی های تشخیصی را ارائه می دهند.

دایرکتوری های آنلاین: وب سایت های

سایکو پد یا همان روانپریشی چیست؟

اصطلاح «روان پریش» به فردی اطلاق می‌شود که دارای اختلال شخصیتی است که با رفتار ضداجتماعی پایدار، کاهش همدلی و پشیمانی، و ویژگی‌های جسورانه، خودپسند و تکانشی مشخص می‌شود. روان‌پریشی اغلب به جای واژه «سوسیوپاتی» استفاده می‌شود، اگرچه برخی از متخصصان بین این دو تمایز قائل می‌شوند. این وضعیتی است که در زمینه روانپزشکی به رسمیت شناخته شده است و معمولاً با استفاده از یک ابزار ارزیابی استاندارد، مانند چک لیست روان‌پریشی خرگوش، ارزیابی می‌شود.

روانشانسی چیست و چه کاربردی دارد؟

روانشناسی مطالعه ذهن و رفتار است که شامل تأثیرات زیست شناختی، فشارهای اجتماعی و عوامل محیطی است که بر چگونگی تفکر، عملکرد و حس افراد تاثیر می گذارد. با استفاده از علم روانشناسی، روانپزشکان (متخصص اعصاب و روان) و روانشناسان به معالجه اختلالات روانی و شناخت روان انسان ها مشغول اند.

 

به دست آوردن درک غنی تر و عمیق تر از روانشناسی می تواند به افراد کند تا بینشی نسبت به اعمال خود و نیز درک بهتری از دیگران دست پیدا کنند.

 

انواع روانشناسی

روانشناسی یک رشته علمی گسترده و متنوع است که شامل مطالعه اندیشه، رفتار، پیشرفت، شخصیت، احساسات، انگیزه و موارد دیگر می شود. در نتیجه، برخی از زیرشاخه های فرعی و شاخه های تخصصی پدیدار شده است. در زیر برخی از حوزه های اصلی تحقیق و کاربرد در روانشناسی آمده است:

• روانشناسی غیر طبیعی مطالعه رفتارهای غیرطبیعی و آسیب های روانی است. این شاخه تخصصی، بر تحقیقات و معالجه انواع اختلالات روانی متمرکز است و با روان درمانی و روانشناسی بالینی مرتبط است.
• روانشناسی زیستی (بیوسایکولوژی) بررسی می کند که چگونه فرایندهای زیست شناختی بر ذهن و رفتار تاثیر می گذارند. این شاخه، ارتباط نزدیکی با علوم اعصاب دارد و از ابزارهایی مانند MRI و PET اسکن برای بررسی آسیب های مغزی یا ناهنجاری های مغزی استفاده می کند.
• روانشناسی بالینی بر ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات روانی متمرکز است.
• روانشناسی شناختی مطالعه فرآیندهای فکری انسان از جمله توجه، حافظه، ادراک، تصمیم گیری، حل مسئله و فراگیری زبان است.
• روانشناسی قیاسی ​​شاخه ای از روانشناسی است که به مطالعه رفتار حیوانات مربوط می شود.
• روانشناسی رشدی شاخه ای است که به بررسی رشد و نمو انسان در طول زندگی می پردازد و شامل توانایی های شناختی، اخلاق، عملکرد اجتماعی، هویت و سایر زمینه های زندگی می باشد.
• روانشناسی جنایی یک رشته کاربردی است که با استفاده از تحقیقات روانشناسی و قوانین موجود، بر سیستم عدالت قضایی و کیفری متمرکز است.
• روانشناسی صنعتی – سازمانی زمینه ای است که از تحقیقات روانشناختی برای ارتقاء عملکرد کار و انتخاب کارمندان استفاده می کند.
• روانشناسی شخصیتی بر درک چگونگی رشد شخصیت و همچنین الگوهای افکار، رفتارها و ویژگی هایی که باعث منحصر به فرد بودن فرد می شود، تمرکز دارد.
• روانشناسی اجتماعی بر رفتار گروهی، تاثیرات اجتماع بر رفتار فردی، نگرش، پیش داوری، قابلیت انطباق در جامعه، پرخاشگری و مباحث مرتبط دیگر متمرکز است.

 

کاربرد های روانشناسی

بارزترین کاربرد روانشناسی در زمینه سلامت روان این است که روانشناسان از قوانین، تحقیقات و یافته های بالینی برای کمک به بیمار در مدیریت و غلبه بر علائم درگیری ذهنی و بیماری روانی استفاده می کنند. برخی از کاربردهای روانشناسی عبارتند از:

• تدوین برنامه های آموزشی
• ارگونومی (علم تلفیق کار و شرایط کار با ویژگی ها و نیازهای انسان)
• اطلاع رسانی در مورد سیاست های عمومی
• درمان سلامت روان
• افزایش بازدهی
• سلامت و رفاه شخصی
• تحقیقات روانشناسی
• کمک به خود (خودیاری)
• طراحی برنامه های اجتماعی
• پی بردن به چگونگی رشد کودک

گنجاندن همه کارهایی که روانشناسی در بر می گیرد، فقط در یک تعریف مختصر دشوار است. اما مباحثی از قبیل رشد، شخصیت، افکار، احساسات، عواطف، انگیزه ها و رفتارهای اجتماعی تنها بخشی از آنچه روانشناسی در پی فهم، پیش بینی و توضیح آن است را نشان می دهد.

[sibwp_form id=1]

روانشناسی چه تاثیری دارد؟

روانشناسی هم یک رشته کاربردی و هم دانشگاهی است که هم برای افراد و هم به طور کلی برای جامعه مفید است. بخش بزرگی از روانشناسی به تشخیص و درمان مسائل بهداشت روان اختصاص دارد، اما وقتی صحبت از تأثیر روانشناسی می شود تنها مانند نوک یک کوه یخی است که قسمت اعظم اثرات آن زیر دریاست.

برخی از روش هایی که روانشناسی از طریق آن به افراد و جامعه کمک می کند، عبارتند از:

• افزایش درک ما در مورد چگونگی و چرایی رفتار مردم
• شناخت عوامل مختلفی که می توانند ذهن و رفتار انسان را تحت تأثیر قرار دهند
• شناخت موضوعاتی که بر سلامتی، زندگی روزمره و رفاه و آسایش تأثیر می گذارد
• بهبود ارگونومی (کارپژوهی) برای بهبود طراحی محصول
• ایجاد فضاهای کاری ایمن تر و کارآمدتر
• کمک به ایجاد انگیزه در افراد برای رسیدن به اهدافشان
• بهبود بهره وری و سودمندی

روانشناسان با استفاده از روش های علمی عینی برای درک، توضیح و پیش بینی رفتار انسان این کارها را انجام می دهند. مطالعات روانشناختی کاملاً سازمان یافته اند و با فرضیه ای شروع می شوند که بعدا به صورت تجربی مورد آزمایش قرار می گیرد.

 

مشکلات احتمالی در روانشناسی

سردرگمی زیادی در مورد روانشناسی وجود دارد. متأسفانه، این تصورات غلط در مورد روانشناسی تا حدودی به خاطر تصاویر کلیشه ای است که از روانشناسان در رسانه های عمومی وجود دارد و همچنین شاخه های شغلی برای کسانی که دارای مدرک روانشناسی هستند بسیار متنوع اند.

• کمک به ایجاد محل های کار سالم تر
• طراحی و پیاده سازی برنامه های بهداشت عمومی
• تحقیقات در مورد ایمنی هواپیما
• کمک به طراحی برنامه های فن آوری و کامپیوتر
• مطالعه زندگی نظامی و تأثیر روانی جنگ

مهم نیست که روانشناسان در کجا کار می کنند، هدف اصلی آن ها این است به توصیف، توضیح، پیش بینی رفتار انسان و تأثیرگذاری بر آن کمک کنند.

بیشتر بخوانید: روانشناسی شخصیت چیست؟

تاریخچه روانشناسی

روانشناسی در ابتدا هم از فلسفه و هم از زیست شناسی به وجود آمد. مباحث مربوط به این دو موضوع به زمان متفکران پیشین یونانی، از جمله ارسطو و سقراط بر می گردد.

کلمه “روانشناسی” خود از واژه یونانی psyche روان گرفته شده است که در معنای واقعی کلمه به معنی “زندگی” یا “جان” است. معانی مشتق شده از کلمه شامل “روح” یا “خود” است.

ظهور روانشناسی به عنوان یک حوزه مطالعاتی جداگانه و مستقل هنگامی به وجود آمد که Wilhelm Wundt اولین آزمایشگاه روانشناسی تجربی را در سال ۱۸۷۹ در لایپزیگ (Leipzig)، آلمان تأسیس کرد.

در طول تاریخ روانشناسی، مکاتب فکری مختلفی برای توضیح ذهن و رفتار انسان شکل گرفته اند. در برخی موارد، بعضی از مکاتب فکری برای مدتی بر رشته روانشناسی تسلط یافتند.

 

منبع: https://www.darmankade.com/blog/what-is-psychology/

درمان سر درد

ارزیابی سردرد بر روی

تعیین اینکه آیا سردرد ثانویه وجود دارد یا خیر
بررسی علائمی که علت جدی را نشان می دهند
اگر هیچ علت یا علائم جدی شناسایی نشود، ارزیابی بر تشخیص اختلالات سردرد اولیه متمرکز است.

تاریخ
سابقه بیماری حاضر شامل سوالاتی در مورد ویژگی های سردرد است:

محل
مدت زمان
شدت
شروع (به عنوان مثال، ناگهانی، تدریجی)
کیفیت (به عنوان مثال، ضربان دار، ثابت، متناوب، مانند فشار)
عوامل تشدید کننده و فروکش کننده (مانند وضعیت سر، زمان روز، خواب، نور، صداها، فعالیت بدنی، بوها، جویدن) ذکر شده است. اگر بیمار سردردهای قبلی یا مکرر داشته است، تشخیص قبلی (در صورت وجود) باید مشخص شود و اینکه سردرد فعلی مشابه یا متفاوت است باید مشخص شود. برای سردردهای مکرر، موارد زیر ذکر شده است:

سن شروع
فراوانی اپیزودها
الگوی زمانی (شامل هر رابطه ای با فاز چرخه قاعدگی)
پاسخ به درمان ها (از جمله درمان های بدون نسخه)
بررسی سیستم‌ها باید به دنبال علائمی باشد که دلیلی را نشان می‌دهد، از جمله

استفراغ: میگرن یا افزایش فشار داخل جمجمه
تب: عفونت (مانند آنسفالیت، مننژیت، سینوزیت)
قرمزی چشم و/یا علائم بصری (هاله، تاری): گلوکوم حاد زاویه بسته
نقص میدان بینایی، دوبینی، یا تاری دید: میگرن چشمی، ضایعه توده مغزی، یا فشار خون داخل جمجمه ایدیوپاتیک
اشکی و برافروختگی صورت: سردرد خوشه ای
رینوره: سینوزیت
وزوز ضربان دار: فشار خون داخل جمجمه ایدیوپاتیک
هاله قبلی: میگرن
نقص نورولوژیک کانونی: آنسفالیت، مننژیت، خونریزی داخل مغزی، هماتوم ساب دورال، تومور یا سایر ضایعات توده ای
تشنج: آنسفالیت، تومور یا سایر ضایعات توده ای
سنکوپ در شروع سردرد: خونریزی زیر عنکبوتیه
میالژیا و/یا تغییرات بینایی (در افراد بالای 55 سال): آرتریت سلول غول پیکر
سابقه پزشکی گذشته باید عوامل خطر سردرد، از جمله قرار گرفتن در معرض داروها، مواد (به ویژه کافئین) و سموم را مشخص کند (به جدول اختلالات ایجاد کننده سردرد ثانویه مراجعه کنید). پونکسیون کمری اخیر؛ اختلالات سرکوب کننده سیستم ایمنی یا مصرف داروی IV (خطر عفونت). فشار خون بالا (خطر خونریزی مغزی)؛ سرطان (خطر متاستازهای مغزی)؛ و زوال عقل، تروما، انعقاد، یا استفاده از داروهای ضد انعقاد یا اتانول (خطر هماتوم ساب دورال).

سابقه خانوادگی و اجتماعی باید شامل هر گونه سابقه خانوادگی سردرد باشد، به ویژه به این دلیل که سردرد میگرنی ممکن است در اعضای خانواده تشخیص داده نشود.

برای ساده‌سازی جمع‌آوری داده‌ها، پزشکان می‌توانند از بیماران بخواهند که یک پرسشنامه سردرد را پر کنند که بیشتر تاریخچه پزشکی مربوط به تشخیص سردرد را پوشش می‌دهد. بیماران ممکن است قبل از ویزیت پرسشنامه را تکمیل کرده و نتایج را با خود بیاورند.

معاینهی جسمی
علائم حیاتی از جمله دما اندازه گیری می شود. ظاهر کلی (به عنوان مثال، بی قراری یا آرام در یک اتاق تاریک) ذکر شده است. معاینه عمومی با تمرکز بر سر و گردن و معاینه کامل عصبی انجام می شود.

پوست سر از نظر نواحی تورم و حساسیت بررسی می شود. شریان گیجگاهی همان طرف لمس می شود و هر دو مفصل گیجگاهی فکی برای حساسیت به لمس و لرزش در حالی که بیمار فک را باز و بسته می کند لمس می شود.

چشم ها و ناحیه اطراف چشم از نظر اشکی، برافروختگی و تزریق ملتحمه بررسی می شوند. اندازه مردمک و پاسخ های نور، حرکات خارج چشمی و میدان های بینایی ارزیابی می شوند. فوندی ها از نظر ضربان های خودبخودی وریدی شبکیه و ادم پاپی بررسی می شوند. اگر بیماران علائم مرتبط با بینایی یا ناهنجاری های چشمی داشته باشند، حدت بینایی اندازه گیری می شود. اگر ملتحمه قرمز باشد، در صورت امکان، محفظه قدامی و قرنیه با یک لامپ شکاف بررسی می شود و فشار داخل چشم اندازه گیری می شود.

نارها از نظر چرکی بررسی می شوند. اوروفارنکس از نظر تورم بررسی می شود و دندان ها از نظر حساسیت ضربه می خورند.

گردن برای تشخیص ناراحتی، سفتی یا هر دو خم می شود که نشان دهنده مننژیسم است. ستون فقرات گردنی برای حساسیت لمس می شود.

پرچم های قرمز
یافته های زیر نگرانی خاصی دارند:

علائم یا نشانه های عصبی (مثلاً تغییر وضعیت ذهنی، ضعف، دوبینی، ادم پاپی، نقایص نورولوژیک کانونی)
فشار خون شدید
سرکوب سیستم ایمنی یا سرطان
مننژیسم
شروع سردرد بعد از 50 سالگی
سردرد Thunderclap (سردردی شدید که در عرض چند ثانیه به اوج خود می رسد)
علائم آرتریت سلول غول پیکر (مانند اختلالات بینایی، لنگش فک، تب، کاهش وزن، حساسیت شریان تمپورال، میالژی پروگزیمال)
علائم سیستمیک (مانند تب، کاهش وزن)
سردرد که به تدریج تشدید می شود
قرمزی چشم و هاله های اطراف چراغ ها
تفسیر یافته ها
اگر سردردهای مشابه در بیمارانی که خوب ظاهر می شوند و معاینه طبیعی دارند عود کند، به ندرت علت شوم است. سردردهایی که از دوران کودکی یا جوانی عود کرده اند، نشان دهنده یک اختلال سردرد اولیه است. اگر نوع یا الگوی سردرد به وضوح در بیماران مبتلا به اختلال سردرد اولیه شناخته شده تغییر کند، سردرد ثانویه باید در نظر گرفته شود.

بیشتر علائم منفرد اختلالات سردرد اولیه

 

استرس در کودکان چگونه است

استرس دوران کودکی می تواند در هر شرایطی وجود داشته باشد که نیاز به تطبیق یا تغییر کودک داشته باشد. استرس ممکن است ناشی از تغییرات مثبت، مانند شروع یک فعالیت جدید باشد، اما معمولاً با تغییرات منفی مانند بیماری یا مرگ در خانواده مرتبط است.

شما می توانید با یادگیری تشخیص علائم استرس و آموزش روش های سالم مقابله با آن به کودک خود کمک کنید.
اطلاعات

استرس ممکن است پاسخی به یک تغییر منفی در زندگی کودک باشد. در مقادیر کم، استرس می تواند خوب باشد. اما استرس بیش از حد می تواند بر نحوه تفکر، رفتار و احساس کودک تأثیر بگذارد.

کودکان یاد می گیرند که چگونه در هنگام رشد و تکامل به استرس واکنش نشان دهند. بسیاری از رویدادهای استرس زا که یک بزرگسال می تواند مدیریت کند باعث ایجاد استرس در کودک می شود. در نتیجه، حتی تغییرات کوچک می تواند بر احساس امنیت و امنیت کودک تأثیر بگذارد.

درد، آسیب، بیماری و سایر تغییرات عوامل استرس زا برای کودکان هستند. عوامل استرس زا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    نگرانی در مورد تکالیف مدرسه یا نمرات
    تقلب در مسئولیت‌هایی مانند مدرسه و کار یا ورزش
    مشکلات با دوستان، قلدری، یا فشار گروه همسالان
    تغییر مدرسه، جابجایی، یا رسیدگی به مشکلات مسکن یا بی خانمانی
    داشتن افکار منفی در مورد خود
    گذر از تغییرات بدن، هم در پسران و هم در دختران
    دیدن والدینی که طلاق یا جدایی را پشت سر می گذارند
    مشکلات مالی در خانواده
    زندگی در خانه یا محله ناامن

علائم استرس حل نشده در کودکان

کودکان ممکن است تشخیص ندهند که استرس دارند. علائم جدید یا بدتر ممکن است والدین را به وجود افزایش سطح استرس مشکوک کند.

علائم فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

    کاهش اشتها، تغییرات دیگر در عادات غذایی
    سردرد
    شب ادراری جدید یا مکرر
    کابوس ها
    اختلالات خواب
    ناراحتی معده یا درد مبهم معده
    سایر علائم فیزیکی بدون بیماری جسمی

علائم عاطفی یا رفتاری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    اضطراب، نگرانی
    قادر به آرامش نیست
    ترس های جدید یا تکرار شونده (ترس از تاریکی، ترس از تنهایی، ترس از غریبه ها)
    چسبیده، نمی‌خواهد تو را از چشم دور کند
    عصبانیت، گریه، ناله
    قادر به کنترل احساسات نیست
    رفتار پرخاشگرانه یا سرسختانه
    بازگشت به رفتارهایی که در سنین پایین تر وجود دارد
    نمی خواهد در فعالیت های خانوادگی یا مدرسه شرکت کند

چگونه والدین می توانند کمک کنند

والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا به روش های سالم به استرس پاسخ دهند. در زیر چند نکته وجود دارد:

    خانه ای امن، مطمئن و قابل اعتماد ارائه دهید.
    روال های خانوادگی می تواند آرامش بخش باشد. صرف یک شام خانوادگی یا شب فیلم می تواند به کاهش استرس یا جلوگیری از آن کمک کند.
    الگو باشید. کودک به شما به عنوان الگویی برای رفتار سالم نگاه می کند. تمام تلاش خود را بکنید تا استرس خود را تحت کنترل داشته باشید و آن را به روش های سالم مدیریت کنید.
    مراقب برنامه های تلویزیونی، کتاب ها و بازی هایی باشید که کودکان خردسال تماشا می کنند، می خوانند و بازی می کنند. پخش اخبار و نمایش ها یا بازی های خشونت آمیز می تواند ترس و اضطراب ایجاد کند.
    فرزند خود را از تغییرات پیش بینی شده مانند شغل یا جابجایی آگاه کنید.
    زمانی آرام و آرام را با فرزندان خود بگذرانید.
    گوش دادن را یاد بگیر بدون اینکه انتقادی داشته باشید یا سعی کنید فورا مشکل را حل کنید به صحبت های کودک خود گوش دهید. در عوض با فرزندتان کار کنید تا به او کمک کنید تا آنچه را که برای او ناراحت کننده است را بفهمد و حل کند.
    احساس ارزشمندی فرزندتان را تقویت کنید. از تشویق و محبت استفاده کنید. از پاداش استفاده کنید نه تنبیه. سعی کنید فرزندتان را در فعالیت هایی مشارکت دهید که بتواند در آنها موفق شود.
    به کودک فرصت دهید تا انتخاب کند و در زندگی خود کنترل داشته باشد. هر چه کودک شما بیشتر احساس کند که کنترل یک موقعیت را در اختیار دارد، پاسخ او به استرس بهتر خواهد بود.
    فعالیت بدنی را تشویق کنید.
    علائم استرس حل نشده در فرزندتان را بشناسید.
    هنگامی که علائم استرس کاهش نمی یابد یا از بین نمی رود، از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، مشاور یا درمانگر کمک بگیرید.

چه زمانی باید با پزشک تماس گرفت

اگر فرزند شما:

    گوشه گیر، ناراضی تر یا افسرده می شود
    مشکلاتی در مدرسه یا تعامل با دوستان یا خانواده دارد
    قادر به کنترل رفتار یا عصبانیت خود نیست